Της Βίκης Νάκου *
Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ επιδεικνύει μια παράξενη και αξιοσημείωτη ηρεμία (υπό άλλη προσέγγιση αδράνεια ή ανικανότητα) μπροστά στις πρωτοφανείς ροές μεταναστών – προσφύγων που εξακολουθούν να εισέρχονται από τα θαλάσσια σύνορα στην Ελλάδα, παρά την πολυδιαφημιζόμενη συμφωνία που υπογράφηκε μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας.
Ενώ υποτίθεται ότι η συμφωνία σε συνδυασμό με την παρουσία του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο θα αποτελούσε μία κάποια λύση (τουλάχιστον έτσι παρουσιάστηκε από την κυβέρνηση), εντούτοις εμβρόντητοι όλοι παρακολουθούμε την Πατρίδα μας να έχει μετατραπεί με συνοπτικές διαδικασίες σε ένα απέραντο hot spot, χωρίς να υπάρχει, έστω και θεωρητικά, η οποιαδήποτε ορατή προοπτική εξόδου από τα χειρότερα που έρχονται με κινηματογραφική ταχύτητα. Και μόνο εάν αναλογιστούμε ότι στα τουρκικά παράλια βρίσκονται και αναμένουν την προώθησή τους στην Ελλάδα τουλάχιστον 2.500.000 πρόσφυγες και μετανάστες, η ροή μετακίνησης των οποίων προς τα ελληνικά νησιά θα πάρει σταδιακά και όσο βελτιώνονται το επόμενο χρονικό διάστημα οι καιρικές συνθήκες μορφή χιονοστιβάδας, αρκεί για να αναδείξει τον τεράστιο εθνικό κίνδυνο μπροστά στον οποίο βρισκόμαστε, χωρίς φυσικά οι περισσότεροι από εμάς να έχουν έστω κατ’ ελάχιστο αντιληφθεί τις συνέπειες της κατάστασης που de facto διαμορφώνεται.
Οι γειτονικές χώρες αλλά και οι ευρωπαίοι εταίροι μας όχι μόνο σφραγίζουν τα σύνορά τους, αλλά σκληραίνοντας την στάση τους εναντίον της Ελλάδας, αρνούνται εν τοις πράγμασι την παροχή πάσης φύσεως υποστήριξης προς αντιμετώπιση του μεταναστευτικού ζητήματος, αφήνοντας τη μνημονιακή και σε οικονομικό αδιέξοδο ευρισκόμενη Ελλάδα εντελώς μόνη της, με χαρακτηριστικά απούσα την πολυδιαφημιζόμενη ευρωπαϊκή αλληλεγγύη.
Με συνοπτικές διαδικασίες πλέον η Χώρα μας μετατρέπεται, κατόπιν εντολής άλλων, επιφανών οικονομικά, αλλά κατ’ επίφαση πολιτισμένων, σε έναν απέραντο χώρο αποθήκευσης ανεπιθύμητων για αυτούς. Οι «εταίροι» μας αδυνατώντας πλέον να αντιμετωπίσουν τις ορδές προσφύγων – μεταναστών που οι ίδιοι με την αλλοπρόσαλλη και τυχοδιωκτική πολλές φορές πολιτική τους δημιούργησαν και νιώθοντας την καυτή ανάσα του μεταναστευτικού μέσα στις πόλεις τους, που δεν είναι πλέον ασφαλείς και φιλόξενες, επέλεξαν να φορτώσουν αναγκαστικά και εκβιαστικά τη διαχείριση και φαινομενική λύση – αντιμετώπιση του προβλήματος στον οικονομικά αδύναμο, που λόγω της γεωγραφικής του θέσης έχει το θλιβερό προνόμιο να αποτελεί την πύλη εισόδου για την Ευρώπη.
Δεν μπορούμε με βεβαιότητα να προσεγγίσουμε τα βαθύτερα αίτια της κυβερνητικής απραξίας. Ενδεχομένως να είναι προφανή απόρροια ανεπάρκειας ή αδυναμίας αντίληψης της πραγματικότητας.
Ωστόσο το κρίσιμο ζήτημα είναι ότι πλέον η αγορά υπολειτουργεί, η απογοήτευση και η ανασφάλεια κυριαρχεί, η ψυχολογία του κόσμου είναι στα τάρταρα και οι προσφυγικοί καταυλισμοί σιγά σιγά και προϊόντος του χρόνου εξελίσσονται σε υγειονομικές βόμβες και αρχίζουν να θυμίζουν πυριτιδαποθήκες έτοιμες να εκραγούν. Όλα βρίσκονται σε μια θλιβερή τελματώδη κατάσταση, χωρίς να διακρίνεται στο βραχυπρόθεσμο μέλλον ορατή η προοπτική εξόδου.
Και αυτά σε μια χρονική συγκυρία που η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη με τη μεγαλύτερη οικονομική – κοινωνική – ανθρωπιστική κρίση της μεταπολιτευτικής ιστορίας της, συνεπεία της οποίας έχει καταντήσει απόλυτα εξαρτώμενη για την ολιγόμηνη κάθε φορά επιβίωση της από τις χρηματικές δόσεις των κατ’ επίφαση εταίρων μας ή και κατά κυριολεξία “δυναστών” μας.
*Η Βίκη Νάκου είναι δημοσιογράφος, μέλος της Πολιτικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας και Πολιτεύτρια Α’ Θεσσαλονίκης.
0 comments