Να σταματήσουν να σκοτώνονται παιδιά στην άσφαλτο(ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΚΡΙΤΖΗΣ)

Πριν μία εβδομάδα σκοτώθηκε σε τροχαίο ατύχημα η 14χρονη Γραζιώτου Γαλήνη, μαθήτρια του 5ου Γυμνασίου Κοζάνης.
Η Γαλήνη χτυπήθηκε από αυτοκίνητο καθώς προσπαθούσε να διασχίσει το δρόμο Κοζάνης – Θεσσαλονίκης κοντά στην κλινική Σπινάρη. Εκείνη την ώρα επέστρεφε από μια φίλη της, την οποία επισκεπτόταν συχνά.
Εγώ προσωπικά δεν την γνώρισα, γιατί ήταν σε μεγαλύτερη τάξη, αλλά μπορεί στη θέση της σήμερα να ήταν κάποιος άλλος συμμαθητής μου ή κι εγώ ο ίδιος.
Σ αυτό το δρόμο είναι πολύ εύκολο να συμβούν ατυχήματα, ειδικά την άνοιξη και το καλοκαίρι, που πολλά παιδιά πηγαίνουν με τα ποδήλατά τους μέχρι το Κουρί και συνήθως οι οδηγοί των αυτοκινήτων δεν τους προσέχουν καθόλου και τρέχουν σαν μανιασμένοι. Αν βέβαια υπήρχε ένας ποδηλατόδρομος, τότε ο κίνδυνος ατυχήματος θα ήταν πολύ μικρότερος.

Στην Ελλάδα γίνονται πολλά τροχαία ατυχήματα. Ιδιαίτερα στην περιοχή μας τον τελευταίο καιρό είχαμε πολλά θύματα.
Οι αιτίες είναι η κακή κατάσταση των δρόμων, οι οποίοι θα πρέπει να διορθωθούν οπωσδήποτε, η υπερβολική ταχύτητα με την οποία τρέχουν οι οδηγοί και οι κακές σημάνσεις. Δεν υπάρχουν ταμπέλες σε αρκετά σημεία και διαβάσεις για να μπορούν οι πεζοί να περνούν εύκολα απέναντι. Επίσης σε δρόμους ταχείας κυκλοφορίας θα έπρεπε να υπάρχουν υπόγειες διαβάσεις και πεζογέφυρες για να διευκολύνουν τους πεζούς.

Εντάξει κι εμείς τα παιδιά είμαστε μερικές φορές απρόσεκτα. Είναι κρίμα όμως να πληρώνουμε με τη ζωή μας τις παραλείψεις στα μέτρα ασφαλείας, που είναι δουλειά των μεγάλων.

Ζητάμε να υπάρχει ασφάλεια στους δρόμους και να εφαρμοστούν τα δικαιώματα των πεζών πριν γίνει και άλλο ατύχημα.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΚΡΙΤΖΗΣ
Μαθητής της Β τάξης του 5ου Γυμνασίου Κοζάνης

3 Comments

1. 

   709.lias

   12/12/2005 at 19:12

   Συγχαρητήρια Γιαννάκη για το άρθρο σου.

   Ότι και να πείς έχεις απόλυτο δίκιο. Όσο για τις πινακίδες….
   οι μισές ούτε κάν φαίνονται γιατί τις κρύβουν τα δέντρα, είναι χαλασμένες, τοποθετούνται μετά από στροφή κτλ.

   Χρειάζεται όμως να προσέχουμε όλοι μας. Μικροί και μεγάλοι.

   Reply
2. 

   437.anna67

   13/12/2005 at 15:34

   Γιάννη συγχαρητήρια και απο μένα για αυτό το υπέροχο άρθρο.
   ¨Οπως είπε και ο lias έχεις απόλυτο δίκαιο.Eίναι άδικο να μεγαλώνεις ένα παιδί με χίλια βάσανα και θυσίες και να το μαζεύεις νεκρό απο κάποιο δρόμο αλλά δυστυχώς η ανθρώπινη ζωή αξίζει τόσο λίγο στην χώρα μας!!!

   Reply
3. 

   659.open20h

   13/12/2005 at 16:10

   Μπράβο Γιάννη ………….
   άξιο τέκνο άξιου πατέρα………
   το σό'ι' μας έχει συνεχεια….

   Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.