«Και οι δυο αγοράσαμε χρόνο. Εκείνοι τον αξιοποιούν αδιάλειπτα. Το θέμα είναι τι κάνουμε εμείς;» Του Γιώργου Νούτσου

Και ποιος δεν επιθυμεί σχέσεις καλής γειτονίας με την Τουρκία; 

Αυτός είναι άλλωστε ο λόγος, που η Διακήρυξη Φιλίας των Αθηνών, που μόλις προχτές υπογράφηκε από Μητσοτάκη και Ερντογάν, έγινε δεκτή από τους Έλληνες πολίτες με ικανοποίηση και ανακούφιση

Εγώ την αποδέχομαι, σαν μια κίνηση, που έρχεται να βάλει φρένο – για άγνωστο φυσικά χρόνο – σε μια περίοδο μεγάλης έντασης, που έχει προηγηθεί. Μέχρις εκεί κανένα θέμα, αν και ο προβληματισμός των περισσότερων νουνεχών συμπολιτών μας, εξακολουθεί να υπάρχει, όσο εξακολουθούν να υπάρχουν και οι μεγάλες και αξεπέραστες διαφορές μας με τους Τούρκους

Μπορεί άραγε, να νιώσει κανείς ήσυχος, όταν γνωρίζει τις διαχρονικές οβιδιακές μεταμορφώσεις του Ερντογάν; Την διακηρυγμένη ανατρεπτική και αναθεωρητική ατζέντα των Τούρκων; Τις βασικές αξιακές θέσεις της εξωτερικής τους πολιτικής; Το έμπρακτο και αναμφισβήτητο γεγονός της εξοπλιστικής τους φρενίτιδας; 

Φυσικά και δεν μπορεί και χαίρομαι, που τόσο ο υπουργός Άμυνας Νίκος Δένδιας, όσο και ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, ένιωσαν την ανάγκη να κρούσουν τον κώδωνα του κινδύνου και να προειδοποιήσουν για την ανάγκη, να μη τεθούν στο παραμικρό σε αμφισβήτηση κυριαρχία και κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, στο όνομα μιας γενικόλογης και εν πολλοίς αόριστης διακήρυξης καλών προθέσεων

Καταλαβαίνει, πιστεύω ο καθένας, πως αν επιχειρήθηκε να “εξαγοραστούν” ηρεμία και ήσυχα νερά – και μιλώ υποθετικά την ώρα αυτή – πιθανώς με την έμμεση και σιωπηλή αποδοχή όρων περί μη συνέχισης των αμυντικών μας εξοπλισμών ή την αποστρατικοποίηση των νησιών μας ή την δέσμευση για μη άσκηση του κυριαρχικού μας δικαιώματος για επέκταση των χωρικών μας υδάτων από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια… τότε, σαφώς, δεν πρόκειται για επιτυχία της εξωτερικής μας πολιτικής, αλλά για μια καταίσχυντη και απορριπτέα σε όλες τις εκφάνσεις της επιλογή

Δεν είναι κακό, να επισημαίνουμε δυνητικούς κινδύνους από αποφάσεις και ενέργειες αυτών, που έχουν την ευθύνη, εφόσον στόχος όλων μας οφείλει να είναι η προάσπιση των Εθνικών μας δικαίων και η ανάληψη πρωτοβουλιών, που θα συσπειρώνουν λαό και ηγεσία στο Εθνικό μας αφήγημα

Ας μην εφησυχάζουμε λοιπόν…και κυρίως, ας συνεχίσουμε να επενδύουμε στην αποτρεπτική μας ισχύ. 

Είμαι βέβαιος, πως είναι το μόνο πεδίο, στο οποίο, εφόσον επιδειχτεί από την πλευρά της Πολιτείας διάθεση για συνέργεια, διαφάνεια, συγκεκριμένος μεσομακροπρόθεσμος σχεδιασμός και αποφασιστικότητα, δεν θα υπάρξει κανείς που να μη βάλει πλάτη, έστω κι αν απαιτηθεί να υπάρξουν και άλλες θυσίες, για την ενίσχυση των ενόπλων μας δυνάμεων, όπως επίσης, ο εξ Ανατολών γείτονάς μας, θα πρέπει να σκεφθεί πολύ, πριν αποτολμήσει ενέργειες αμφισβήτησης της Εθνικής μας κυριαρχίας……! 

Αυτό για το οποίο, προσωπικά θα στοιχημάτιζα, είναι μια νέα περίοδος εντάσεων…με άγνωστη παράμετρο, μόνο τον χρόνο….καθώς όλοι οι λόγοι, που θα μπορούσαν ανά πάσα στιγμή να τις προκαλέσουν, εξακολουθούν να είναι στο “τραπέζι”…….!

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.