Η συγκλονιστική επιστολή του Ιωάννη Γ΄ Δούκα Βατάτζη προς τον Πάπα Γρηγόριο. Η επιστολή της Ρωμιοσύνης !

By on 06/11/2018

Η συγκλονιστική επιστολή του Ιωάννη Γ΄ Δούκα Βατάτζη προς τον Πάπα Γρηγόριο. Η επιστολή της Ρωμιοσύνης !

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΘΕΟΚΛΗΤΟ

 ΩΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΑΠΟ ΗΓΟΥΜΕΝΟ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗ ΠΑΪΣΙΟ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΕΞΩΔΙΚΟ

 

Σεβασμιώτατε!

 

Διάλεξα το ύφος και τον τρόπο του Αγίου Ιωάννου Γ’ του Δουκός Βατάτζη να σας απαντήσω στο νέο εξώδικο που με πληροφόρησε δικαστικός επιμελητής να παραλάβω μολονότι τον καιρό αυτό κάνω έναν αγώνα να ξεφύγω από το ζοφερό κλίμα που δημιουργεί η υπερβάλλουσα «αγάπή σας» και επιθυμώ να μείνω απερίσπαστος να μελετήσω τα μαθήματά μου που τα τελευταία χρόνια ασκώ τον εαυτό μου για να μην μείνω αγράμματος και να κάνω κάτι στην ιερατική μου διακονία, όπως το εργάσθηκαν οι άγιοι ιατροί Ανάργυροι αλλά ανθρωπίνως δεν το βλέπω. Διότι κάθε φορά που προσπαθώ να μελετήσω σε καιρό εξετάσεων  πρέπει να τρέχω να παραλαμβάνω εξώδικα και να ζητούμαι να απολογηθώ, -το παράδοξο;- για ατοπήματα του μητροπολίτου μου και των εκκλησιαστικών ταγών που πρόδωσαν την Ορθοδοξία. Πώς τα καταφέρνετε κάθε φορά, τέτοια εποχή, που είναι οι κατατακτήριες; Θεωρώ ότι κάποιος σας υποκινεί! Αλλά, αν πραγματικά ο «άλλος» δεν θέλει, είναι εγγύηση για την ταπεινότητά μου ότι ο Θεός θέλει! Συνεπώς, όταν ο Παντοκράτωρ ευλογεί τί και αν ο νεοημερολογίτης  πρώην δεσπότης μου δυσανασχετεί;  Πάντως, «Ανάργυρος», ήδη έχω καταστεί και αντί να ερυθριά όλο το σύστημα της Μητροπόλεως που με δύο δάνεια, το ένα μάλιστα για την Μονή, παύθηκα της μισθοδοσίας, μου ζητούν τώρα ξεδιάντροπα να απολογηθώ ενώ δεν ανήκω στους Οικουμενιστές ούτε στο νέο ημερολόγιο. Κρατήστε τους μισθούς, σας τους χαρίζω! Μήπως αιφνιδιαστήκατε νομίζοντας ότι στερώντας μου το μισθό θα υποκύψω και προσδοκούσατε στα μύχια της καρδιάς σας να έρθω και να σας βάλω στρωτή μετάνοια; Όχι, όσο δεν αποκηρύσσετε τον Οικουμενισμό και δεν γυρίζετε  πλέον και στο πάτριο εορτολόγιο. Και αυτό διότι θέλω να κρατήσω την ορθόδοξη πίστη μου και την Ρωμαίικη αυτοσυνειδησία μου και δεν έχω φρόνημα σαλιγγαρίσιο αλλά παλικαρίσιο.  

 

Φαίνεται, Σεβασμιώτατε, ότι δεν συνειδητοποιήσατε ακόμη ότι ακολουθείτε τον  πατριάρχη Βαρθολομαίο όχι μόνο στην αίρεση, για την οποία ο απλός λαός βέβαια δεν είναι σε θέση να σας αποδοκιμάσει συνολικά, διότι σαφώς δεν γνωρίζει τί έγινε στην Σύνοδο του Κολυμβαρίου το 2016. Όμως ο Θεός που γνωρίζει επιτρέπει πλέον το σχίσμα μεταξύ του Ρωσικού Πατριαρχείου και του Οικουμενικού Πατριαρχείου, το οποίο ως «Φανάρι» από καιρό καπνίζει, για να βάλει τάξη στην Εκκλησία Του. Μέχρι τώρα, λοιπόν, που έχετε αναγνωρίσει την αίρεση επισήμως σε Σύνοδο της Ιεραρχίας, επειδή θεσμικά δεν καταδικάσθηκε ο αιρετικός πατριάρχης μαζί με τους πρωτεργάτες του Οικουμενισμού θεωρούσατε αυτονόητο ότι πρέπει να τον ακολουθείτε χωρίς καμία αντίδραση γιατί είναι θεσμικό πρόσωπο και διότι κατά την γνώμη σας δεν είναι δυνατόν να είστε ακέφαλος, στο εξής όμως που θεσμικά είναι και σχισματικός διότι ενώθηκε με τους σχισματικούς και όχι με τους κανονικούς μητροπολίτες της Ουκρανίας, καθίστασθε θεσμικά σχισματικός, αφού και η κεφαλή σας επισήμως πλέον δεν είναι μόνο παραπλανητικά αιρετική, επειδή δεν έχει γίνει ακόμη σύνοδος να τους καταδικάσει, αλλά και σχισματική. Τώρα, λοιπόν, τί θα κάνετε θα συνεχίσετε να τον μνημονεύετε; Θεσμικά θέλατε; Θεσμικά είστε τώρα στο σχίσμα. Περαστικά! Όσο για το μοναστήρι θα ρωτήσω τον άγιο Γρηγόριο να μου πει αν θέλει να σας το αφήσω. Μόνο μην βιάζεστε γιατί χρειάζεται να νηστέψω και να προσευχηθώ διότι, από τότε που σας έκοψα τη μνημόνευση η εκκλησία ευωδιάζει. Και από τότε που επέστρεψα στο πάτριο έχουμε όλοι ηρεμήσει! Αν, όμως θέλετε να με βάλετε σε περιπέτεια, προσέξτε τις τελευταίες στιγμές να μην με ψάχνετε να διαβάζω ευχή εις ψυχορραγούντα, διότι δεν θα με βρίσκετε!

 

Ἰ­ω­άν­νης ἐν Χρι­στῷ τῷ Θε­ῷ Βα­σι­λεὺς καὶ Αὐ­το­κρά­τωρ Ρω­μαί­ων ὁ Δού­κας, τῷ ἁγιωτά­τῳΠά­πα τῆς πρε­σβυ­τέ­ρας Ρώ­μης Γρη­γο­ρί­ῳ. Ἂςἔ­χω τὰς σω­τη­ρί­ους εὐ­χάς σου.

Αὐ­τοί, ποὺ ἔ­στει­λε ἡ ἁ­γι­ό­τη­τά σου καὶ μοῦ ἔ­φε­ραν αὐ­τὴ τὴν ἐ­πι­στο­λή σου, ἐπέμεναν ὅ­τι εἶ­ναι γράμμα τῆς ἁ­γι­ό­τη­τάς σου. Ὅ­μως ἐ­γώ, ὁΒα­σι­λιάς, ἀ­φοῦ διάβασα ὅ­σα εἶ­ναι γραμ­μέ­να,ἀρ­νή­θη­κα νὰ πιστέ­ψω ὅ­τι εἶ­ναι δι­κό σου γράμ­μα, ἀλλὰ θεώ­ρη­σα ὅ­τι τὸ ᾿γραψε ἕ­νας ἄν­θρω­πος μὲ χα­μέ­να πέ­ρα γιὰ πέ­ρα τὰ μυα­λά του, ποὺ ὅ­μως ὁ ψυ­χι­κός του κό­σμος εἶ­ναι φου­σκω­μέ­νος ἀ­πὸ ἀ­λα­ζο­νεί­α καὶ αὐθάδεια δι­ό­τι πῶς θὰ μπο­ρού­σα­με νὰ σχη­μα­τί­σου­με δι­α­φο­ρε­τι­κὴ γνώ­μη γιὰ τὸν γράψαν­τα, τὴστιγ­μὴ ποὺ ἀπευ­θύ­νε­ται στὴ βα­σι­λι­κή μου δύ­να­μη θε­ω­ρών­τας με σὰν ἕ­να ἀ­νώ­νυ­μο καὶ ἄ­δο­ξο καὶ ἀ­σή­μαν­το ἀνθρω­πά­κι; Δὲν σοῦ μί­λη­σε κα­νεὶς γιὰ τὸ μέ­γε­θος τῆς ἐ­ξου­σί­ας καὶτῆς δυ­νά­με­ώς μας;

Δὲ χρει­α­ζό­μα­σταν ἰ­δι­αί­τε­ρη σο­φί­α γιὰ νὰγνω­ρί­σου­με κα­λὰ ποι­ὸς εἶ­ναι ὁ δι­κός σου θρό­νος. Ἂν βρισκό­ταν πά­νω σὲ σύν­νε­φα ἢ ἂν κά­που ¨με­τέ­ω­ρος¨, ἴ­σως ἔ­πρε­πε νὰ ἔ­χου­με με­τε­ω­ρο­λο­γι­κὲς γνώσεις γιὰ νὰ τὸν βροῦ­με,ἀλλ᾿ ἐ­πει­δὴ στη­ρί­ζε­ται στὴ γῆ καὶ δὲ δι­α­φέ­ρει κα­θό­λου ἀ­πὸ τοὺς ὑ­πο­λοί­πους θρό­νους,ὅ­λος ὁ κό­σμος τὸν ξέ­ρει.

Μς γρά­φεις ­τι ­π τ δι­κό μας, τ λ­λη­νι­κ Γέ­νος, ν­θη­σε  σο­φί­α κα τ ­γα­θά της κα διαδόθηκε στος λ­λους λα­ούς. Α­τσω­στ γρά­φεις. Πς ­μως ­γνό­η­σες  καν ­πο­τε­θε ­τι δν τ γνό­η­σες, πς ξέ­χα­σες ν γρά­ψεις ­τι, μα­ζ μ τ σοφί­α, τ Γέ­νος μας κλη­ρο­νό­μη­σε ­π τν Μέ­γα Κων­σταν­τ­νο κα τ βα­σι­λεί­α; Ποις ­γνο­ε ­τι τ κλη­ρο­νο­μι­κ δι­και­ώ­μα­τα τς δι­α­δο­χς πέρασαν ­π ­κε­νον στ δι­κό μας Γέ­νος κα­τι ­μες ε­μα­στε ο νό­μι­μοι κλη­ρο­νό­μοι κα δι­ά­δο­χοι;

Ἔ­πει­τα, σὺ ἀ­παι­τεῖς νὰ μὴν ἀ­γνο­ή­σου­με τὸθρό­νο σου καὶ τὰ προ­νό­μιά του. Ἀλ­λὰ καὶ ἐ­μεῖς ἔ­χου­με νὰ ἀν­τα­παι­τή­σου­με νὰ δεῖς κα­θα­ρὰ καὶ νὰ μά­θεις τὰ δι­και­ώ­μα­τα ποὺ ἔ­χου­με ἐ­μεῖς ἐ­πὶ τῆς ἐ­ξου­σί­ας καὶ τοῦ κρά­τους τῆς Κων­σταν­τι­νού­πο­λης, τὸ ὁποῖ­ο, ἀ­πὸ τὸν Μέ­γα Κων­σταν­τῖ­νο, δι­α­τη­ρή­θη­κε γιὰ μί­α χιλι­ε­τί­α καὶ ἔ­φτα­σε σέ μᾶς. Οἱ γε­νάρ­χες της βα­σι­λεῖς μου εἶ­ναι ἀ­πὸ τὸ γέ­νος τῶν Δου­κῶν καὶ τῶν Κομνη­νῶν, γιὰ νὰ μὴν ἀ­να­φέ­ρω ἐ­δῶκαὶ ὅ­λους τούς ἄλ­λους Βα­σι­λεῖς ποὺ εἶ­χανἙλ­λη­νι­κὴ καταγω­γὴ καὶ γιὰ πολ­λὲς ἑ­κα­τον­τά­δες χρό­νια κα­τεῖ­χαν τὴν βα­σι­λι­κὴ ἐ­ξου­σί­α τῆς Κων­σταν­τι­νού­πο­λης. Αὐ­τοὺς ὅ­λους, καὶ ἡἘκ­κλη­σί­α τῆς Ρώ­μης καὶ οἱ ἱ­ε­ράρ­χες της, τοὺς προ­σκυ­νοῦ­σαν ὡς Αὐ­το­κρά­το­ρες τῶν Ρω­μαί­ων. Πῶς λοι­πὸν ἐ­μεῖς φαι­νό­μα­στε στὰμά­τια σου ὅ­τι δὲν ἐ­ξου­σι­ά­ζου­με καὶ δὲ βα­σι­λεύ­ου­με σὲ κα­νέ­να τό­πο, πα­ρὰ χειρο­τό­νη­σες λὲς κι εἶ­ναι ἐ­πί­σκο­πός σου τὸν ἐκ Βρυ­έν­νης Ἰ­ω­άν­νη βα­σι­λιὰ στὴν Πόλη; Ποι­ὸ δί­και­ο ἐ­πρυ­τά­νευ­σε στὴ συγ­κε­κριμένη αὐ­τὴ πε­ρί­στα­ση; Πῶς κα­τά­φε­ρε ἡ τι­μί­α σου κε­φα­λὴ καὶ ἐ­παι­νεῖ τὸ ἄ­δι­κο τῆς πλε­ο­νε­ξί­ας καὶ βά­ζει στὴμοί­ρα τοῦ δικαί­ου τὴ λη­στρι­κὴ καὶ αἱ­μο­χα­ρή κα­τά­κτη­ση τῆς Κων­σταν­τι­νού­πο­λης ἀ­πὸ τοὺς Λα­τί­νους;

­μες ­ξα­ναγ­κα­στή­κα­με ­π τν πο­λε­μι­κβί­α κα φύ­γα­με ­π τν τό­πο μας ­μως δν πα­ραι­τού­μα­στε ­π τ δι­και­ώ­μα­τά μας τς­ξου­σί­ας κα το κρά­τους τς Κωνσταν­τι­νού­πο­λης. Κα ν ξέ­ρεις ­τι α­τς πο βα­σι­λεύ­ει ε­ναι ρ­χον­τας κα κύ­ριος θνους καλα­ο κα πλή­θους δν ε­ναι ρ­χον­τας κα ­φεν­τι­κ σ πέ­τρες κα ξύ­λα, μ τ ­πο­α χτί­στη­καν τ τεί­χη κα ο πύρ­γοι.

Τὸ γράμ­μα σου πε­ρι­εῖ­χε καὶ τοῦ­το τὸ πα­ρά­ξε­νο ὅ­τι ἡ τι­μι­ό­τη­τά σου ἔ­στει­λε κή­ρυ­κες ποὺδι­ήγ­γει­λαν τὸ κή­ρυγ­μα τοῦ Σταυ­ροῦ σὲ ὅ­λο τὸν κό­σμο, καὶ ὅ­τι πλή­θη πολεμιστῶν ἔ­σπευ­σαν γιὰ νὰ διεκδικήσουν τὴν Ἁ­γί­α Γῆ. Σὰν μά­θα­με αὐ­τὴ τὴν εἴδηση, χα­ρή­κα­με καὶ γε­μί­σα­με μὲ ἐλ­πί­δες. Ἐλ­πί­ζα­με δη­λα­δὴ ὅ­τι αὐ­τοὶ οἱδι­εκ­δι­κη­ταὶ τῶν Ἁ­γί­ων Τό­πων θὰ ἄρ­χι­ζαν τὴδί­και­η δου­λειά τους ἀ­πὸ τὴ δι­κή μας πα­τρί­δα καὶ ὅ­τι θὰ τι­μω­ροῦ­σαν αὐ­τοὺς ποὺ τὴν αἰχ­μα­λώ­τι­σαν, για­τί βε­βή­λω­σαν τὶς ἁ­γί­ες Ἐκκλη­σί­ες, για­τί βε­βή­λω­σαν τὰ ἱ­ε­ρὰ σκεύ­η καὶ δι­έ­πρα­ξαν κά­θε εἶ­δος ἀ­νο­σι­ουρ­γί­ες κα­τὰ τῶν Χρι­στια­νῶν. Ἐ­πει­δὴ ὅ­μως τὸ γράμ­μα σου ὀ­νό­μα­ζε τὸν Ἰ­ω­άν­νη Βρυ­έν­νιο ποὺ ἀ­πε­βί­ω­σε ἐ­δῶκαὶ πο­λὺν και­ρὸ βα­σι­λιὰ τῆς Κων­σταν­τι­νού­πο­λης, καὶ φί­λο καὶ τέ­κνο τῆς τι­μι­ό­τη­τάς σου, καὶ ἐ­πει­δὴ οἱ νέ­οι σταυ­ρο­φό­ροι σου στέλ­νον­ται γιὰ νὰ βο­η­θή­σουν, γε­λού­σα­με ἀ­να­λο­γι­ζό­με­νοι τὴν εἰ­ρω­νεί­α καὶ τὰ παι­χνί­δια ποὺ παίζονται κα­τὰ τῶν Ἁ­γί­ων Τό­πων καὶ τοῦΣταυ­ροῦ.

Ἐ­πει­δὴ ὅ­μως ἡ τι­μι­ό­τη­τά σου, μὲ τὸ γράμ­μα ποὺ ἔ­στει­λες, μᾶς πα­ρα­κι­νεῖ νὰ μὴν παρε­νο­χλοῦ­με τὸν φί­λο σου καὶ υἱ­ὸν Ἰ­ω­άν­νη Βρυ­έν­νιο, γνω­ρί­ζου­με καὶ ἐ­μεῖς στὴν τιμι­ό­τη­τά σου, ὅ­τι δὲν ξέ­ρου­με σὲ ποι­ὸ μέ­ρος τῆς γῆςἢ τῆς θά­λασ­σας βρί­σκε­ται ἡ ἐ­πι­κρά­τεια αὐ­τοῦ τοῦ Ἰ­ω­άν­νη. Ἐ­ὰν ὅ­μως ἐν­νο­εῖς τὴν Κων­σταν­τι­νού­πο­λη, καθιστοῦ­με γνω­στὸ καὶ στὴνἁ­γι­ό­τη­τά σου καὶ σὲ ὅ­λους τούς Χρι­στια­νοὺςὅ­τι πο­τὲ δὲ θὰ πά­ψου­με νὰ δί­νου­με μά­χες καὶνὰ πο­λε­μοῦ­με αὐ­τοὺς ποὺ τὴν κα­τέ­κτη­σαν καὶ τὴν κατέ­χουν για­τί ἀ­λή­θεια, πῶς δὲ θὰ δι­α­πράτ­τα­με ἀ­δι­κί­α ἀ­πέ­ναν­τι στοὺς νόμους τῆς φύ­σης, καὶ στοὺς θε­σμοὺς τῆς Πα­τρί­δας μας, καὶ στοὺς τά­φους τῶν προγό­νων μας, καὶ στὰθεί­α καὶ ἱ­ε­ρὰ τε­μέ­νη, ἂν δὲν πο­λε­μή­σου­με γι᾿αὐ­τὰ μὲ ὅ­λη τὴ δύ­να­μή μας;

Ὡ­στό­σο, ἂν εἶ­ναι κα­νεὶς ποὺ ἀ­γα­να­κτεῖ γιὰτού­τη τὴ θέ­ση μας, καὶ μᾶς δυ­σκο­λεύ­ει, καὶ ἐ­ξο­πλί­ζε­ται ἐ­ναν­τί­ον μας, ἔ­χου­με τὸν τρό­πο νὰ ἀ­μυν­θοῦ­με ἐ­ναν­τί­ον του: Πρῶτα-πρῶ­τα μὲτὴ βο­ή­θεια τοῦ Θε­οῦ, καὶ με­τά, μὲ τὰ ἅρ­μα­τα καὶ τὸ ἱπ­πι­κὸ ποὺ ἔχου­με, καὶ μὲ πλῆ­θος ἀ­ξι­ό­μα­χων πο­λε­μι­στῶν, οἱ ὁ­ποῖ­οι πολλὲς φο­ρὲς πο­λέ­μη­σαν τοὺς σταυ­ρο­φό­ρους. Τό­τε καὶ σύ,ἀ­πὸ τὴ με­ριά σου, σὰν μι­μη­τής, ποὺ εἶσαι, τοῦΧρι­στοῦ, καὶ σὰν δι­ά­δο­χος τοῦ κο­ρυ­φαί­ου τῶν Ἀ­πο­στό­λων Πέ­τρου, ἔ­χον­τας μάλιστα τὴγνώ­ση γιὰ τὸ τί εἶ­ναι θεῖ­ο καὶ νό­μι­μο καὶ γιὰτὸ τί ἐ­πι­βάλ­λε­ται ἀ­πὸ τοὺς ἀν­θρώ­πι­νους θε­σμούς, τό­τε λέ­ω, θὰ μᾶς ἐ­παι­νέ­σεις, ἀ­φοῦ δί­νου­με τὴ μά­χη γιὰ τὴν Πα­τρί­δα καὶ γιὰ τὴσύμ­φυ­τη μὲ αὐ­τὴν ἐλευθερί­α.

Κα α­τ βέ­βαι­α θ συμ­βον κα­τ τ θέ­λη­μα το Θε­ο βα­σι­λεί­α μου θέ­λει πο­λ κα πο­θε ν διασώ­σει τν σε­βα­σμ πο ρ­μό­ζει πρς τν ­γί­α κ­κλη­σί­α τς Ρώμης, κα ντι­μ τ θρό­νο το κορυ­φαί­ου ­πο­στό­λου Πέ­τρου καί, ­πέ­ναν­τι τς ­γι­ό­τη­τάς σου, ν­χει τ σχέ­ση κα τν τά­ξη το υ­ο, κα ν­πο­δί­δει σ᾿ α­τ τν ρ­μό­ζου­σα τι­μ κα ­φο­σί­ω­ση. Α­τ θ γί­νει ­μως, μό­νο ­ν κα δι­κή σου γιότη­τα δν πα­ρα­βλέ­ψει τ δι­και­ώ­μα­τα τς δι­κς μας βα­σι­λεί­ας, κα ν δν γράφει σ μς γράμ­μα­τα μ τέ­τοι­α ­πι­πο­λαι­ό­τη­τα κα ­πα­ξί­ω­ση.

­στό­σο ν ξέ­ρει  ­γι­ό­τη­τά σου, ­τι ­πο­δε­χτή­κα­με χω­ρς λύ­πη τ ­γρο­κο ­φος τογράμ­μα­τός σου, κα φερ­θή­κα­με μ ­πι­ό­τη­τα στος κο­μι­στές του, μό­νο κα μόνο γι ν δι­α­τη­ρή­σου­με τν ε­ρή­νη!

Σχολιάστε αυτό το άρθρο!

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

%d bloggers like this: