Ο κύριος Κουζιάκης και η παράταξή του συνεχίζουν την πάγια τακτική τους να ρίχνουν λάσπη στον ανεμιστήρα, κρίνοντας εξ ιδίων τα αλλότρια.
Αξίζει λοιπόν, να θυμίσουμε στον επικεφαλής της παράταξης “Κοζάνη, Τόπος να ζεις“, πως επί θητείας της δικής του παράταξη, μισθώθηκε το αναψυκτήριο του Αγίου Δημητρίου τον συγκεκριμένο μισθωτή. Οι ίδιοι επέτρεψαν εξαρχής να δημιουργηθεί χρέος ύψους 109.000 ευρώ και το άφησαν κληρονομιά σε εμάς για να το διαχειριστούμε. Συνεπώς, είτε κάνουν πως δεν θυμούνται, είτε αποκρύπτουν συνειδητά την αλήθεια.
Τα πράγματα είναι απλά: Όταν εμείς αναλάβαμε τη διοίκηση του Δήμου Κοζάνης, το Φθινόπωρο του 2019, το αναψυκτήριο ήταν ήδη μισθωμένο και ο μισθωτής ήδη χρωστούσε 109.000 ευρώ. Από τις πρώτες ενέργειες που υλοποιήσαμε, ήταν η άσκηση πίεσης ώστε ο μισθωτής να πληρώνει παράλληλα τα τρέχοντα μισθώματα και να εξοφλεί τμηματικά και το παλιό χρέος. Με αυτόν τον τρόπο δεν αυξήθηκε περαιτέρω το συνολικό χρέος του μισθωτή.
Παρόλα αυτά ο κύριος Κουζιάκης πολύ βολικά λησμονεί να αναφέρει:
- ότι είχαν στο συρτάρι τους διαταγή απόδοσης μισθίου για τα χρέη του επιχειρηματία, που οι ίδιοι επέλεξαν για το αναψυκτήριο Αγίου Δημητρίου, ήδη από τις αρχές του 2018, και επί δύο σχεδόν χρόνια ως δημοτική αρχή δεν έκαναν καμία κίνηση να την εκτελέσουν. Ούτε καν για να σώσουν τα προσχήματα. Αυτοί τολμούν και μιλούν για ευνοιοκρατία.
- ότι αυτή δεν ήταν η μόνη περίπτωση που οι συκοφάντες μας έκαναν τα στραβά μάτια για τα «δικά τους παιδιά». Αλήθεια, γιατί κανείς τους δεν λέει κουβέντα για το χρέος που δημιούργησε επί των ημερών τους και άλλος μισθωτής, αυτός του κυλικείου στο ΔΑΚ Κοζάνης; Εκεί όπου για μίσθωση δύο ετών, καταβλήθηκε μόλις ένα ενοίκιο, με αποτέλεσμα συσσώρευση χρέους περίπου ισόποσου με αυτό του αναψυκτηρίου. Για το χρέος αυτό και πάλι δεν υπήρξε καμία αντίδραση. Το άφησαν πίσω τους, ενώ εμείς προσφύγαμε στα δικαστήρια για το διεκδικήσουμε.
Σήμερα λοιπόν, η παράταξη του κ. Κουζιάκη μπορεί να το επιλέγει ξεχνά.
Οι πολίτες όμως θυμούνται.
Και ξέρουν πολύ καλά τι να κάνουν με αυτούς που δείχνουν με το δάχτυλο άλλους, για να αποσιωπηθεί η δική τους ευθύνη.
Εμείς από την πλευρά μας έχουμε ήδη προχωρήσει στην ενεργοποίηση της Διαταγής Απόδοσης Μισθίου.
Και αυτό σίγουρα δεν λέγεται «ευνοιοκρατία».