Κάστρο Αλάρα Παμφυλίας – Alara Kales & o “Δρόμος του Μεταξιού”

By on 22/08/2021

Σταύρου Π. Καπλάνογλου

ΤΙ ΗΤΑΝ

Το Κάστρο Αλάρα (τουρκικά : Alara Kalesi), είναι βυζαντινό κάστρο που

υπήρχε από την εποχή των Ρωμαίων και ενδεχόμενα από την Ελληνιστική εποχή Ενισχύθηκε από την Βυζαντινή Αυτοκρατορία τον 11ο αιώνα μ.X κι έπειτα έγινε το δυτικό φυλάκιο του Αρμενικού Βασιλείου της Κιλικίας

 

ΤΙ ΗΤΑΝ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΜΕΤΑΞΙΟΥ

*O “Δρόμος του Μεταξιού”, ήταν στην εποχή του , η μακρύτερη εμπορική οδός του κόσμου, αποτέλεσε για πάνω από 2.000 χρόνια μία από τις σημαντικότερες πολιτιστικές περιπέτειες στην ανθρώπινη ιστορία.

Ανέπτυξε ένα χωρίς προηγούμενο εμπόριο, αλλά η  πραγματική του δόξα και η θέση του στην ιστορία της ανθρωπότητας ήταν το αποτέλεσμα της ανταλλαγής ιδεών, τεχνολογίας και θρησκευτικών δοξασιών ανάμεσα στα διάφορα έθνη.
Από το δρόμο αυτό δεν διακινήθηκαν μόνο το πολυπόθητο μετάξι, πολύτιμες πέτρες και άλλα αγαθά, αλλά και θρησκείες, πολιτισμοί γλώσσες, παραδόσεις, εμπειρίες, γνώσεις, ανακαλύψεις, γεύσεις, ιδέες.

Κατά τη διάρκεια των αιώνων ο Δρόμος του Μεταξιού, που συνέδεε τους μεγαλύτερους πολιτισμούς του τότε γνωστού κόσμου, έγινε το σύμβολο κάθε επαφής Ανατολής – Δύσης.

ΚΑΣΤΡΟ ΑΛΑΕΑ.jpg

Ως Δρόμος του Μεταξιού είναι γνωστό το δίκτυο των εμπορικών δρόμων μεταξύ της Κίνας και των κρατών που βρίσκονται στα δυτικά και στα νότια αυτής.

Το δίκτυο αυτό απλωνόταν σε ολόκληρη την Ασιατική ήπειρο, με έναρξη την Κίνα και προορισμό την Ινδία, την Περσία και τις περιοχές της Μεσογείου, ενώ παράλληλα, μέσω του Ινδικού Ωκεανού, τα προϊόντα μεταφέρονταν μέσω των θαλάσσιων διαδρομών προς την Ινδοκίνα, την Ινδία, την Αραβική χερσόνησο και τις χώρες της ανατολικής Αφρικής.

Ο Δρόμος του μεταξιού υπήρξε το σημαντικότερο εμπορικό δίκτυο από την Αρχαιότητα, μέχρι την σταδιακή εγκατάλειψή του μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης το 1453 μ .Χ.

ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΑΛΑΡΑ

Βρίσκεται στην περιοχή της Αλάνια της Επαρχίας Αττάλειας στη νότια Μ. Ασία , σε υψόμετρο 300-400 μέτρων,

Η Αλάρα απέχει 38χλμ. από τα Αλάνυα δυτικά, περίπου 9 χλμ. από την ακτή.

ΙΣΤΟΡΙΑ

Το κάστρο δημιουργήθηκε στην άκρη του του ποτάμιου ρεύματος Αλάρα ( Alara Stream ), που ρέει κάνοντας πτυχώσεις σε μια πολύ στενή και βαθιά κοιλάδα .
Το κάστρο Αλάρα, το οποίο βρίσκεται πάνω από απότομους βράχους και έναν απότομο λόφο που υψώνεται στην άκρη αυτού του ρέματος , κυριαρχεί στην περιοχή.

Μέσα στο κάστρο υπήρχε ολόκληρος οικισμός και επίσης εκεί συγκεντρωνόταν κάτοικοι από τα περίχωρα σε περίπτωση κινδύνου.

Το Alara Stream, που διέρχεται από το χαμηλότερο σημείο του κάστρου, πηγάζει ανάμεσα στα ψηλά βουνά που κατά την διαδρομή του περνά από πυκνά δάση και στις δύο πλευρές και συνεχίζει στην κοιλάδα που εκτείνεται μέχρι τη θάλασσα όπου και καταλήγει .
Το Alara Stream καθορίζει την ιστορική τοπογραφία του οικισμού.
Λόγω της θέσης της, η περιοχή βρίσκεται σε στρατηγική τοποθεσία στους δρόμους της Μ. Ασίας από βορρά προς νότο.

– Εποχές αξιοποίησης του

Το κάστρο, το οποίο χρησιμοποιήθηκε στη Ρωμαϊκή, Βυζαντινή, Ενδεχόμενα και την Ελληνιστική εποχή ,κατά την διάρκεια της δημιουργίας του Αρμενικού Βασιλείου της Κιλικίας, και την Οθωμανική περίοδο .

Μετατράπηκε δε σε μικρό οικισμό την περίοδο στου Μεσαίωνα και μετά την κατάκτησή του από τους Τούρκους το 13ο αιώνα .

Αρμενικό Βασιλείο της Κιλικίας

Ήταν όπως ήδη έχουμε αναφέρει ήταν φυλάκιο του του αρμενικού Βασιλείου * (1080 – 1375 μ.Χ.)

Το Αρμενικό Βασίλειο της Κιλικίας,γνωστό επίσης ως Κιλικιανή Αρμενία Ή Βασίλειο της Κιλικιανής Αρμενίας ή Νέα Αρμενία, ήταν ανεξάρτητο βασίλειο που σχηματίστηκε την Ύστερη Μεσαιωνική Περίοδο από Αρμένιους πρόσφυγες που εκδιώχθηκαν κατά την Σελτζουκική εισβολή στην Αρμενία.

Ευρισκόμενη εκτός του Αρμενικού Οροπεδίου σε χώρο διαφορετικό από αυτόν του Αρμενικού Βασιλείου της Αρχαιότητας, είχε έδρα την περιοχή της Κιλικίας βορειοδυτικά του κόλπου της Αλεξανδρέττας, στη Νότια Μ. Ασία.

Το βασίλειο είχε τις καταβολές του στο πριγκηπάτο που ιδρύθηκε το (1080 μ.Χ.) από τη δυναστεία των Ρουπενιδών, θεωρούμενη ως παρακλάδι της μεγαλύτερης οικογένειας των Μπαγρατιδών

Το Αρμενικό Βασίλειο της Κιλικίας ήταν ισχυρός σύμμαχος των Ευρωπαίων Σταυροφόρων και έβλεπε τον εαυτό του ως στήριγμα της Χριστιανοσύνης στην Ανατολή.

Επίσης χρησίμευσε ως λίκνο του Αρμενικού εθνικισμού και διατήρησης της αρμενικής κουλτούρας, τα χρόνια που η καθαυτή Αρμενία ήταν υπό ξενική κατοχή.

 

– Μετά από την κατάκτηση από τους Σελτζούκους

Το κάστρο βρισκόταν σε κακή κατάσταση την εποχή που εισέβαλαν οι Σελτζούκοι στην περιοχή. Μια και δεχόταν αλλεπάλληλες επιδρομές από κάθε λογής βίαιους εισβολείς

Όταν κατέκτησαν το κάστρο φρόντισαν για την αναπαλαίωση του και δίκη τους χρήση.

Αυτό έγινε γιατί οι Τούρκοι ένιωθαν ανασφάλεια και φοβόταν την αντίδραση των γηγενών κατοίκων εναντίον τους

Το κάστρο της Αλάρα διατήρησε το όνομά του μετά την κατάκτησή του από τους Σελτσούκους.

Τα τείχη του κάστρου, επισκευάστηκαν και σχεδόν ξαναχτίστηκαν.

Μετά την εξασφάλιση της ασφάλειας τους με την κατάκτηση του κάστρου και των γύρω περιοχών ,κατασκευάσθηκε στην βάση του ένα πανδοχείο το Alara Han,

 

– Χάνι Αλάρα (Alara Han)

Το πανδοχείο της εποχής που κατασκευάστηκε )μοιάζει με ένα μικρό κάστρο, χτίστηκε απέναντι από το κάστρο από τον Σουλτάνο Αλαντντίν Κέκκουμπατ το 1232, Ότι βυζαντινά ερείπια είχαν απομείνει σε εκείνο το χώρο διατηρήθηκαν και φαίνονται και στο σημερινό επισκέπτη .

Πιστεύεται ότι τα εμπορικά πλοία έφθαναν στο μπροστινό μέρος του κάστρου εκείνη την εποχή ,γιατί το ποτάμι ήταν πλωτό.

ΑΡΧΑΙΟΛΓΙΚΑ ΚΑΤΑΛΟΙΠΑ

Απέναντι από το πανδοχείο, στο ποτάμι Αλάρα ,υπάρχουν ίχνη ερειπωμένης γέφυρας.

Υπάρχει επίσης μια άλλη δομή γέφυρας, το εσωτερικό
λουτρό του κάστρου και οι εμπορικοί χώροι γύρω από το κάστρο.

Υπάρχουν επίσης ίχνη ορισμένων κατασκευών που εντοπίστηκαν από αρχαιολογικές ανασκαφές στην Αλάρα τα τελευταία χρόνια
. Το πιο εντυπωσιακό από αυτά είναι τα ερείπια του κτιρίου, το οποίο παραμένει εντός των εξωτερικών τειχών του κάστρου .
Ως αποτέλεσμα των αρχαιολογικών ανασκαφών που έγιναν στα ερείπια του κτηρίου, των οποίων τα βόρεια και ανατολικά τείχη στέκονται μόνο εν μέρει σήμερα, μια θέση, η οποία θεωρείται ΑγίαΤράπεζα κάποιας Βυζαντινής εκκλησίας αποκαλύφθηκε στο κέντρο του νότιου τείχους στα θεμέλια του επίπεδο .

Το πανδοχείο και τα λουτρά που υπήρχαν δίπλα από αυτό βρίσκονται σε ερείπια σήμερα και αξίζει να σημειωθεί ότι η καταστροφή που υπέστησαν έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια.

Το κάστρο χρησιμοποιήθηκε επίσης κατά την οθωμανική περίοδο και κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Mehmed (1648-1687), το χωριό, που βρίσκεται στο τμήμα μεταξύ των εξωτερικών και εσωτερικών τειχών, μετακινήθηκε εντελώς από το κάστρο.

Κάποια ερείπια κτιρίων βρίσκονται ακόμη σε αυτά τα μέρη.
.

ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΣΗΜΕΡΑ

Το ανακαινισμένο πανδοχείο είναι ανοιχτό στους επισκέπτες σήμερα και χρησιμοποιείται επίσης ως εστιατόριο.

Το μεσαίο μέρος προορίζεται για τους επισκέπτες που διαμένουν στο πανδοχείο

Υπάρχει ένα τζαμί και ένα σιντριβάνι μέσα στο κτήριο. Το εσωτερικό του πανδοχείου είναι αρκετά σκοτεινό.

Ο φωτισμός παρέχεται από στενά και μακριά παράθυρα στους εξωτερικούς τοίχους

Σχολιάστε αυτό το άρθρο!

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

%d bloggers like this: